YASEMİN KÖSE “Yol’a revan”
Yola revan oldu ayaklar, istesen de durmaz artık.
Zor olsa da çıktığın sefer seyre değer mi? Yanında eşlik eden cümleler kafanı rahatlatır mı? ne kadar merhem olur yarana diye düşünürken, güzel kelimelerin tılsımıyla yüzüne vuran güneşe gülümsersin.
Hey dost, kalp sözcüklerle de mutmain olur sabret. Kelimelerine eşlik eden sevgi yoldaşın olur. Yaralı kalbine merhem olur, usulca elin kalbine gider ve aldığın derin soluğun huzuruyla, içine hasret çekip sevgi bırakırsın. Sağından solundan hızla geçen ağaçlara, kuşlara selam verirsin haberin
yârine ulaşsın diye.
Hey dost eğer ki sevdiysen bedenin yer tutmaz bu dünyada, ayakların
hissetmez, bulutlar ayağının altında. Sonra sevdanın göğsüne yaslarsın başını, ritim diye kalp atışına eşlik edersin. Sevdanın ciğerini dağladığını hissedersin, sevmenin bedelini ödemenin huzuruyla derin bir tebessüm yayılır dudaklarına.
Dost, kalbinde sevdiğin varsa yolculuk da yalnız değilsindir. Şah damarından daha da yakındır vuruşu. Diline hücum eder cümleler ama söyleyemezsin, sevdiğin duymayacak diye. Şifa olan kalbinin hissetmesini istersin, her iç çekiş seni seviyorum demektir aslında anlatamazsın.
Yollar beni anlasa götürse yârin yanına. Sonra birden daldığın düşlerden sesler yükselir “ sevene yol da yolculuk da sevaptır, sabrının karşılığıdır kavuşmak.”
Gönlün zekatıdır sevda, farzdır sevdaya karşı dik duruş. Uzun bir yoldur sevgilinin kalbine yolculuk. Biriktir dost söyleyemediklerini. Sandığın derin olsun çünkü; dolar taşar uzaktayken sözcükler. Süsle sandığını dostum, yârine layık zebercetlerle. Kapla içini en nadide kadifelerle sözcükler incinmesin. Yoldur biriktiren sözcükleri, kalptir taşıyan vefayı, en güzel nahif sevdayı. Yola revan olurken sözcüklerin hercümerç olduğu saatlerde, ağzından güzel sözcükler dökülsün aşka dair sanki sevdiğin duyuyormuş
gibi. Hani derler ya yârin yüzünü seyretmek de ibadet o zaman kusursuz yap ibadetini. Baktığın ağaçta, gördüğün kuşta yolda ki taşta dağda ki çiçek de seyre dal onun için . Bir emanet rüzgarla, yâre haber sal ben sendeyim. Kulağına değen meltem de seni dinlesin sevdan, yârimden haber var diye. Dost; yıllar sürdü ulaşmak yâre, yollar da geçti sabrın selameti. Serinlet kalbini sevdanın esintisiyle kimselere değmez kalbi bendedir diye.
Kalbin mutmain olsun sevdanın koynunda. Ayrı geçen zamanları kapatmanın telaşına düş, birlikte var olmanın sevinciyle. Her seviş bin şükür, her dokunuş bin şükran olsun. Tılsımı öpüşlerde kalsın mucizevi parlak yıldızlar gibi kalbi cilalasın.
Dostum, tutunduysan sevdanın ipine, sarıl kalbi seninle olana. Sorgu yok, yıllarca ayrı geçen zamana sitem etme sadece yaşa ve yaşat, ferah fezada sevdanı. Fersah fersah uzaklıklar olsa da kalbin yakınlığına güven. Sevmek, söz vermek değil midir ? Ömrüne işle vur mührünü kalbine.
Yolları gergef eyle sonra işle sevdiğinin ismini. Sabırla yavaş yavaş her nefesi doku. Sevda gergefi zordur dostum iğnesine dikkat et, aman ha eline batan iğne kalbini delmesin. Yanlış işleme deseni, bozma ahengi. İpek
ipliklerle doku, renklerini sevdiğinin aşkına boya. Desenin de sevdanın kokusunu duyur . Görenler mest olsunlar, kokusunun keskinliğiyle sarhoş olsunlar, aman nazar vermesinler.
Yoldur dostum seni bu düşüncelere gark eden. Sevdanın varlığını bilip de ulaşamamak dokunamamaktır dile zor veren.
Ah dostum şükre değerdir yâri bulmuş olmak, yollarda yalnız olmamak . Gelecek bilirsin yârin kalbinden kor ateşle tutuşmuş sevda sözcüklerin. Sen huzurla tebessüm et dağıt gülüşünü her zerrene haber ver yârdan selam geldi gelecek diye. Bayram var şenlik var kalbinde. Ayrı geçen zamana inat, mutluluğa selam vermeye devam et. Yârin vuslatına ulaşacaksın diye yollar da duyduğun hasret bile güzel. Kalp mahkumsa eğer sevdaya, gökyüzü olmak yârin boynuna borçtur. Aç kanatlarını uçsuz bucaksız gökyüzü senindir, keşfet yârin göğsü umman uçmakla bitmez. Hazan mevsimi geçti ulaştın bahar’a yollar zordu hey dost ama sonu sevdaya vardı . Hayat bir hediye sunduysa yolun sonunda dile, kalbe şükür gerekir.
Hakkını ver sonsuz mutluluğun .
Şimdi yollar sana dost. Sevdan kalbindeyken sarılıp sarmalamışken, sen de kuşat sevdanı kalbinle yola revan ol. Vuslatın hayaliyle baktığın güneşi selamla, tebessümünü dağıt evrene, sevda nedir, nasıl olur görsünler. Ahhh aşkın kokusu sarmışken buram buram bedeni sarhoşluk hoştur.
Yola revan olmuş dost; velhasılıkelam sevdanın yolları sana açıldıysa durma devam et elbette sona varacaksın vuslatın ateşiyle. Dile gelen sözcüklerini vur yollara.